ΚΡΑΤΙΚΟ  ΕΡΓΑΛΕΙΟ   ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ    ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ    ΑΠΟ  ΤΗ  ΔΟΥΛΕΙΑ   ΚΑΙ   ΤΟΝ   ΙΔΡΩΤΑ  ΤΩΝ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΣΤΙΣ  ΤΣΕΠΕΣ  ΤΩΝ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ  ΟΜΙΛΩΝ  ΚΑΙ  ΤΗΣ  ΑΡΧΟΥΣΑΣ  ΤΑΞΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

ΚΡΑΤΙΚΟΣ   ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί ένα εργαλείο κλεψιάς του  πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι από την άρχουσα τάξη και τους επιχειρηματικούς ομίλους.   Σύμφωνα με τα στοιχεία του, το 2022 θα ενταθεί η φοροαφαίμαξη των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών μιας και τα φορολογικά έσοδα εκτοξεύονται στα 50 δις ευρώ, αυξημένα σε σχέση με το 2021 κατά 3,5 δις. Η δε ποσοστιαία συμμετοχή των επιχειρηματικών ομίλων στα φορολογικά έσοδα είναι μόλις 5,46%, με  το 94,54% των φόρων να προέρχονται από τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Από τη μια μεριά οι λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια…) που αφορούν τις ανάγκες των πολλών υφίστανται νέες περικοπές κι  από την άλλη διοχετεύεται άπλετο χρήμα στους λίγους,  για τις μπίζνες τους, στα εξοπλιστικά προγράμματα  3,5 δις ευρώ  (αυξημένες δαπάνες κατά 530 εκατ.) και στις Νατοϊκές δαπάνες 4 δις ευρώ, δαπάνες που καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας μας, κάτι που αναδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους και τις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής.

 ΝΕΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Ο  προϋπολογισμός προβλέπει  περικοπές 279 εκατ. ευρώ για τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ εν μέσω πανδημίας, που προστίθενται στις περικοπές των προηγούμενων χρόνων !

Παρά την εκατόμβη  νεκρών από την πανδημία, το σμπαραλιασμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, την ουσιαστικά ανύπαρκτη  πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) που υπονομεύει ακόμα και τον αναγκαίο μαζικό  εμβολιασμό, η κυβέρνηση ΜΕΙΩΝΕΙ τα κονδύλια για τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ και ουσιαστικά ΣΤΕΛΝΕΙ  ΠΕΛΑΤΕΙΑ  στον ιδιωτικό τομέα και τους επιχειρηματίες της Υγείας.

Πιο συγκεκριμένα :

• Τα δημόσια νοσοκομεία θα λάβουν το 2022, 139 εκατ. ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2021, μια μείωση της τάξης του 9,4% (1.334 εκατ. ευρώ από 1.473 το 2021).
• Στη ΠΦΥ θα δοθούν 140 εκατ. ευρώ λιγότερα σε σχέση με φέτος, μια μείωση κατά 52,2% (128 εκατ. ευρώ από 268 εκατ. το 2021).
• Οι παροχές Υγείας μειώνονται κατά 245 εκατ. ευρώ, (από 2.019 εκατ. το 2021 σε 1.774 εκατ. το 2022).
• Το ανώτατο όριο δαπανών του υπουργείου Υγείας είναι μειωμένο κατά 560 εκατ. ευρώ, (από 5.217 εκατ. ευρώ το 2021, για το 2022 προβλέπεται ανώτατο όριο 4.657 εκατ.).
• Για την πανδημία προβλέπονται 208 εκατ. ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2021.
• Για τον ΕΟΠΥΥ προβλέπονται επίσης 69 εκατ. ευρώ λιγότερα για το 2022,ενώ είναι αυξημένα τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή τις έμμεσες πληρωμές των εργαζομένων.
• Η δε  «αύξηση» που υπάρχει στη φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ (από 2.555 εκατ. ευρώ στα 2.654 εκατ.), είναι μια αύξηση που αφορά την κάλυψη της δαπάνης συμψηφισμού του Clawback, δηλαδή πρόκειται για ένα ακόμα δωράκι προς τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις και τους φαρμακοβιομήχανους.
• Ακόμα και οι δαπάνες για τα προνοιακά ιδρύματα είναι μειωμένες 45 εκατ. ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2021 (από 3.818 εκατ. το 2021, 3.733 εκατ. το 2022).

Την ίδια ώρα που  η  κυβέρνηση περικόπτει για μια ακόμη χρόνια τις δαπάνες για την δημόσια Υγεία φρόντισε εν μέσω πανδημίας να διπλασιάσει τα νοσήλια που προσφέρει το κράτος σε ιδιώτες κλινικάρχες ως «νοίκι» για κλίνες ΜΕΘ, ενώ φρόντισε μέσω των υποχρεωτικών test χωρίς αντίστοιχη πρόσβαση στη δημόσια ΠΦΥ να στείλει νέα σταθερή πελατεία στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα.

Την ίδια στιγμή, εκτός από τα νούμερα που κατευθύνονται σε «κωδικούς» δαπανών, υπάρχουν και τα στοιχεία που ενισχύουν και προωθούν  τη στρατηγική της εμπορευματοποίησης της Υγείας. Για παράδειγμα, μπορεί τα νοσοκομεία να στενάζουν από ελλείψεις προσωπικού, εξοπλισμού, αναλώσιμων και υγειονομικών υλικών λόγω των μειωμένων προϋπολογισμών, την ίδια στιγμή όμως παρακολουθούμε να  διατίθενται αυξημένα ποσά για την «ψηφιοποίηση» των νοσοκομείων.  

Μας παρουσιάζουν μάλιστα  ως αναγκαιότητα  τη θέσπιση νέων «εργαλείων» για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους ως επιχειρηματικών μονάδων του Δημοσίου, είτε αυτοτελείς είτε ως ΣΔΙΤ, όπως προβλέπεται με το «νέο ΕΣΥ».  Δε είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι «κωδικοί» δαπανών  κατευθύνονται σε συμβάσεις με επιχειρηματίες της Υγείας με  πολλές  δαπάνες να μην είναι αναγκαίες  και επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια για την προώθηση της επιχειρηματικής δράσης των νοσοκομείων.

Έτσι, από τη μια τα νοσοκομεία θα αναγκάζονται να «κόβουν από παντού» για τις  αναγκαίες δαπάνες λειτουργίας τους  και, από την άλλη, να αναζητούν «συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα», μεταφέροντας  το κόστος στους ασθενείς – πελάτες, προωθώντας έτσι τη στρατηγική του «νέου ΕΣΥ».

Για μια ακόμη φορά γίνεται φανερό η αναγκαιότητα να ενισχυθεί ο κοινός αγώνας υγειονομικών και λαϊκών στρωμάτων για να μην επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η υγεία του λαού και για να μην τσακιστούν ακόμη περαιτέρω τα δικαιώματα των εργαζομένων στις δημόσιες δομές Υγείας.

Ο αγώνας αυτός για να έχει αποτέλεσμα  θα πρέπει να βάζει στο στόχαστρο την πολιτική της εμπορευματοποίησης της δημόσιας Υγείας που υπηρετούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις ώστε να καλυφθεί  η απόσταση που χωρίζει τη  ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, της συλλογικής κατεκτημένης γνώσης με την δυνατότητα ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών σε δημόσιες και υψηλού επιπέδου δωρεάν παροχές Υγείας !!!

                                                      Το  Δ.Σ.