Του Λεοντίου Κατσιγιάννη
Σε πολύ λίγους Λευκαδίτες είναι γνωστό πως η Εξάνθεια είναι ο τόπος καταγωγής ενός σπουδαίου και σεμνού στιχουργού μας, του Φίλιππα Γράψα, που τα τραγούδια του τα έχουμε τραγουδήσει όλοι σιγοντάροντας τις φωνές μεγάλων λαϊκών τραγουδιστών. Αυτό το χωριό, με τα σπίτια κτισμένα αμφιθεατρικά τόσο κοντά το ένα με τ’ άλλο πάνω στην πέτρα, γέννησε τον πατέρα του Γεώργιο Γράψα(Γαζή) που μετά τον πόλεμο αποφάσισε να μείνει και να κάνει οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, γοητευμένος από την πόλη. Εδώ γεννήθηκε λίγο αργότερα ο γιος του Φίλιππας Γράψας, που εδώ δούλεψε, παντρεύτηκε, κι εμπνεύστηκε τα καλύτερα τραγούδια του, που μελοποίησαν μεγάλοι μουσικοσυνθέτες, με κυριότερο τον Κύπριο μουσικοσυνθέτη Μάριο Τόκα. Έγραφε από μικρός αλλά τα περισσότερα δεν τα κρατούσε, ώσπου ο Μ.Χατζιδάκης το 1982 διαβάζοντας το «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη», όπως λέει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του, τον παρότρυνε να συνεχίσει.Τραγούδια όπως «Λαδάδικα», «Το ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου», «Η εθνική μας μοναξιά», «Αν δεν γεννηθείς αστέρι», «Ψηλά τα χέρια», «Μια στάση εδώ», «Βίος ανθόσπαρτος», «Η ζωή», «Ψέμα», «Γιεντί Κουλέ», «Δεν σκοτώνουν την αγάπη», «Θυμάμαι έναν πατέρα», «Ψηλά τα χέρια», «Μια στάση εδώ», «Bαρδάρης κοντρα-μπάσο», κ.α είναι απ’ αυτά που καταξίωσαν τον στιχουργό.